Stary Testament - KS. RODZAJU 25, 27, 28
Rebeka (żona Izaaka) rodzi bliźnięta - Ezaw jako 1, Jakub jako 2.
Gdy chłopcy dorośli Ezaw stał się myśliwym, żyjącym w polu, Jakub zaś był człowiekiem spokojnym, mieszkającym w namiocie. Izaak miłował Ezawa, bo ten przyrządzał mu ulubione potrawy z upolowanej zwierzyny; Rebeka natomiast kochała Jakuba.
Gdy Izaak zestarzał się i jego oczy stały się tak słabe, że już nie mógł widzieć, zawołał Ezawa, swego starszego syna. Kazał mu iść na łowy, upolować i przyrządzić jego ulubioną potrawę, aby ją jadł i mu błogosławił, zanim umrze. Rebeka, która słyszała całą rozmowę zawołała Jakuba. Opowiedziała mu o rozmowie ojca z jego bratem i nakazała aby przyniósł jej dwa koźlęta, a ona przygotuję ulubioną potrawę dla męża, po czym Jakub zaniesie ojcu. Jakub martwi się, że podstęp się nie uda, gdyż Ezaw jest owłosiony, a on nie, więc jak ojciec go dotchnie od razu się zorientuje i ściągnie na niego przekleństwo. Matka oznajmia, że jeśli tak się wydarzy, to niech na nią przejdzie to przekleństwo.
Gdy zrobiła danie, wzięła szaty Ezawa i ubrała w nie Jakuba, skórkami koźląt owinęła mu ręce oraz nieowłosioną szyję, po czym dała mu ową smaczną potrawę i chleb, aby poszedł z tym do ojca.
Podstęp się udaje i Izaak błogosławi Jakubowi. Ezaw dowiadując się o występku Jakuba, znienawidza go i po śmierci ojca zamierza go zabić. Rebeka dowiadując się o tym wysyła Jakuba do jej brata Labana, do Charanu, aby pobył tam przez jakiś czas, dopóki Ezawiaszowi nie przejdzie gniew. Izaak przed śmiercią woła Jakuba i daje mu rozkaz aby nie brał sobie żony spośród mieszkanek Kanaanu. Ma iść do Paddan-Aram, do rodziny Betuela, ojca jego matki i wziąść sobie za żonę jedną z córek Labana, jego wuja, a wtedy Bóg Wszechmocny będzie mu błogosławił.
Po czym Izaak wyprawił Jakuba w drogę.
ZNAJDZIECIE MNIE RÓWNIEŻ:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz