Stary Testament - KS. RODZAJU 45, 46, 47, 50
Faraon dowiedział się, że do Egiptu przybyli bracia Józefa. Ucieszył się, tak jak i jego dworzanie. Powiedział Józefowi, aby wyprawił swych braci do Kanaanu, by potem wrócili wraz z jego ojcem, dziećmi i żonami do Egiptu na czas wielkiego głodu, a on zapewni im wszystko co będą tylko chcieli. Tak też zrobili. Po przybycie do Kanaanu opowiedzieli ojcu o wszystkim, a ten bardzo się ucieszył, że jego syn jednak żyje i przed swą śmiercią będzie miał okazje go zobaczyć.
Józef przedstawia swoją rodzinę faraonowi, a ten oznajmia, aby zamieszkali w kraju Goszen, w ziemi Ramses, czyli najbardziej żyznej części Egiptu.
Ludzie z całego Egiptu i Kanaanu przychodzą regularnie do Józefa po jedzenie. Gdy skończyły im się pieniądze, musieli oddawać cały swój dobytek, gdy i dobytek się skończył musieli oddać ziemię, a samemu stać się niewolnikami faraona.
,,Oto dzisiaj nabyłem was i waszą ziemię dla faraona. Macie tu ziarno, obsiejcie ziemię. A gdy nadejdą żniwa, oddacie piątą część plonów faraonowi, cztery zaś części zostawicie sobie na obsianie pola i na wyżywienie dla was, dla waszych domowników i dla waszej dziatwy''.
Rozporządzenie, które dał Józef w sprawie roli w Egipcie, obowiązuje po dzień dzisiejszy: piątą część plonów należy oddać faraonowi. Jednie grunty kapłanów nie stały się własnością faraona.
Jakub przeżywszy w Egipcie 17 lat, doczekał się 147 roku życia. Wzywa do siebie wszystkich swych synów (Ruben, Symeon, Levi, Juda, Zabulon, Issachar, Dan, Gad, Aser, Neftali, Józef, Beniamin) i daje im błogosławieństwo, po czym umiera. Józef rozkazuje swym lekarzom, aby zabalsamowali jego ojca. Zabrało im to 40 dni. Mieszkańcy Egiptu opłakiwali Jakuba przez 70 dni. Kiedy zaś skończył się okres żałoby Józef zwrócił się do faraona, aby pozwolił mu pochować ojca w jego grobie, który przygotował sobie w Kanaanie, bo przysiągł ojcu przed śmiercią, że tak uczyni, po czym wróci do Egiptu. Faraon się zgadza. Józef wyruszył w drogę, aby pochować ojca. A z nim poszło również wielu dworzan faraona, starszych urzędników dworskich i wszyscy dostojnicy ziemi Egiptu; nadto cała rodzina Józefa, jego bracia oraz rodzina jego ojca. Tylko dziatwa oraz trzody i bydło zostały w Goszen. Ciągnęli z nim również ludzie na wozach i na koniach, tworząc bardzo liczny orszak. A gdy przybyli do Goren-Haatad, które lezy po drugiej stronie Jordanu, odprawili tam wielki i wspaniały obrzęd żałobny; Józef przez siedem dni obchodził żałobną uroczystość po swym ojcu. Synowie Jakuba uczynili zatem tak, jak im rozkazał ojciec: przenieśli go do Kanaanu i pochowali w pieczarze na polu Makpela. Po pogrzebie ojca, wrócił Józef do Egiptu wraz z braćmi i wszystkimi, którzy z nim poszli. Bracia boją się, że po śmierci ojca, Józef będzie się na nich mścił za wszystkie krzywdy, które mu wyrządzili. Józef mówi im aby nie bali się, bo on nie jest na miejscu Boga. Niegdyś knuli zło przeciwko niemu, ale Bóg jednak zamierzył to jako dobro, żeby sprawić to, co jest dzisiaj, iż przeżył wielki naród. Oznajmia im również, że będzie ich żywił oraz ich dzieci.
Józef mieszkał w Egipcie wraz z rodziną swego ojca. Dożył on 110 lat i doczekał się prawnuków z Efraima. Również dzieci Makira, syna Manassesa, urodziły się na kolanach Józefa.
Wreszcie Józef rzekł do swych braci: ,,Gdy umrę, Bóg okaże wam swą łaskę i wyprowadzi was z tej ziemi do kraju, który poprzysiągł dać Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi''. Po czym zobowiązał synów Izraela przysięgą, że spełnią takie polecenie: ,,Gdy Bóg okaże wam tę wielkość swoją łaskawość, zabierzcie stąd moje kości''.
Józef umiera mając 110 lat. Zabalsamowano go i złożono do trumny w Egipcie.
ZNAJDZIECIE MNIE RÓWNIEŻ:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz