Czym jest Eden?
Jest bo biblijny raj stworzony przez Boga. Dokładne miejsce ogrodu w Eden nie jest znane (jedynie w Biblii mamy wzmiankę, że znajduje się on ,,na wschodzie''. Bóg postanawia umieścić tam człowieka, którego stworzył. W tymże raju wszyscy żyją w harmonii, w ogrodzie człowiek ma wszystko pod dostatkiem. W środku ogrodu wyrosło drzewo życia oraz drzewo poznania dobra i zła.
Z Edenu wypływa rzeka, aby nawadniać ów ogród. Dowiadujemy się również, że rozdziela się tam na 4 rzeki:
1) Piszon - okrąża cały kraj Chawila, gdzie znajduje się złoto
2) Gichon - - okrąża cały kraj Kusz
3) Chiddekel
4) Eufrat
Pan Bóg umieścił człowieka w ogrodzie Eden, aby uprawiał go i doglądał, ale ostrzegł go, że może ze wszystkich drzew tego ogrodu spożywać, z wyjątkiem drzewa poznania dobra i zła, bo gdy z niego spożyje, to umrze.
Wąż w ogrodzie
Według Biblii wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył.
Szatan pod postacią węża skusił niewiastę, aby zerwała i i skosztowała zakazany owoc i dała go mężowi. Tak też uczyniła. Po zjedzeniu zakazanego owocu ,,otworzyły im się oczy''. Pierwsze co zobaczyli, to to, że są nadzy, poczuli wstyd, więc spletli gałązki figowe i zrobili sobie przepaski.
Gdy mężczyzna i jego żona usłyszeli, że idzie Bóg skryli się przed nim wśród drzew, bo (jak potem mężczyzna odpowiedział Panu Bogu) przestraszyli się, bo są nadzy.
Wąż, który skusił niewiastę został przeklęty przez Boga ,,Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia''. Bóg wprowadza nieprzyjaźń między mężczyzną a niewiastą, obarcza ją wielkim trudem brzemienności, tak aby w bólu rodziła dzieci. Mężczyzna za to, iż posłuchał swojej żony i zjadł owoc z zakazanego drzewa został obarczony ,,przeklętą ziemią''. Od teraz w trudzie będzie zdobywał pożywienie dla siebie, po wszystkie dni jego życia, póki nie wróci do ziemi z której został wzięty: ,,bo prochem jesteś i w proch się obrócisz!''. Mężczyzna wtedy daje imię swojej żonie - Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących. Pan Bóg sporządza dla mężczyzny i dla jego żony odzienie ze skór i przyodziewa ich, po czym wydala ich z raju. Na koniec wygnawszy człowieka z Edenu, Bóg postawia przed ogrodem cherubów i połyskujące ostrze miecza, aby strzec drogi do drzewa życia.
Kim jest Cherub?
Jest to potężna nadprzyrodzona istota, znajdująca się często w bezpośredniej bliskości Boga.
Opis cherubina w Biblii ogranicza się do wskazania posiadania przez niego twarzy i skrzydeł.
Istnieją przypuszczenia, że wyobrażano cheruby jako uskrzydlone młode osoby obojga płci
Czy zatem Eden (raj) jest miejscem do którego wybrani trafią po śmierci? 🤔
Na koniec tego postu chciałbym zacytować tekst, który znajduję w Biblii, którą właśnie czytam. Myślę, że daje on wiele do myślenia...
,,Biblijne opowiadanie o początku świata, o stworzeniu pierwszych ludzi, o raju, szczęśliwości, o grzechu pierwszych ludzi chce odpowiedzieć na pytania, na które człowiek szuka odpowiedzi: jak powstał świat, człowiek, skąd tyle zła, czy zło też Pan Bóg stworzył, jaki jest cel życia ludzkiego? Opis stworzenia świata jest pieśnią pochwalną na cześć Stwórcy, której refren przypomina, że wszystko było dobre. Zło przyszło na świat później, razem z grzechem. Skutki grzechu prarodziców przechodzą na wszystkie ich dzieci. Ogród kwitnący życiem w dalekim Edenie, jest symbolem szczęścia człowieka, jakim cieszył się od zarania swojego istnienia. Wypędzenie z raju tłumaczy, dlaczego na kawałek chleba człowiek musi ciężko pracować''.
Co z tego możemy zrozumieć? Czyli moja interpretacja (chciałbym także dowiedzieć się, czy rozumiecie ten tekst, tak jak ja, czy zupełnie inaczej?)
Jak wielu z nas zastanawia się dlaczego dzieci rodzą się z różnymi chorobami, dlaczego niektórzy tak szybko odchodzą? Dlaczego jednemu wiedzie się świetnie, a innemu całe życie idzie pod górkę?
Otóż czytając powyższy tekst wysuwa nam się jasne stwierdzenie, iż wszystkiemu winni są Adam i Ewa. Gdyby nie ich grzech dziś żylibyśmy w raju. Bez wojen, chorób, strachu, zmartwień. Być może wszyscy władaliby tym samym językiem, rozumielibyśmy mowę zwierząt. Ostatnie zdanie daje nam też do zrozumienia, że każdy musi w życiu doznać cierpienia, zanim dotrze do raju.
Z tego tekstu można wysunąć także inną teorię, z pewnością bardziej kontrowersyjną i teoretycznie mniej oczywistą. ,,Skutki grzechu prarodziców przechodzą na wszystkie ich dzieci''. O ile cały tekst nawiązuje do grzechu pierworodnego, tak ten fragment daje do myślenia, bo poprzez słowo ,,prarodziców'' można zinterpretować, że chodzi o pierwszych ludzi, albo o nasze dalsze pokolenie, pokolenie, którego zapewne nie znamy. Być może właśnie to pokolenie podczas swojego życia zrobiło coś złego, nie wierzyło w Boga?, być może właśnie dlatego Bóg nas ,,karzę'' i dlatego rodzą się chore dzieci itp., a my musimy wszystkiemu sprostać, nigdy się nie poddawać, dalej wierzyć w Boga, a nie obarczać go winą.
Co o tym sądzicie? 🤔
ZNAJDZIECIE
MNIE RÓWNIEŻ:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz